Een Italiaans restaurant waar geen pizza op de kaart staat is in onze contreien als een café zonder bier. Dan ook hét argument waarmee twee goede vrienden mij als italofiel wisten te overtuigen om samen met hen naar Otium op de Ajuinlei te gaan.
Bij aankomst worden we verwelkomd door zaakvoerder Dritan Kraja. Een Albanese-Italiaan die je meteen op je gemak stelt. Het interieur heeft weinig franjes, maar zeker voldoende charme.
Wat me opvalt is dat ondanks het feit dat het er druk is en de zaak een open keuken heeft, je perfect in alle rust kan babbelen en genieten.
Bij alles wat ik er gegeten heb, kan ik concluderen dat de gerechten vrij goed het authentieke van de Italiaans keuken benaderen. Denk maar aan de vitello tonnato of de ravioli met een stukje vis. Weinig origineel, maar ik eet heel graag tiramisu. Deze in Otium heeft mij heel zeker gesmaakt. Mijn gezelschap ging voor de ‘piadina’, wat je nog het best kan omschrijven als wraps die belegd zijn met onder meer heerlijke groentjes. Ik vind het degustatiemenu het meest interessante. Eigenlijk voornamelijk omdat ik hou van lang tafelen, de wat hogere rekening neem ik er graag bij. Hoewel, als minpuntje, voor mij mocht de bediening net iets trager. Maar voor veel andere mensen zal dit dan net weer een voordeel zijn van Otium.
Hoewel ze op verschillende vlakken verschillen van een ‘doorsnee’ Italiaan, krijg je op het einde een limoncello. Daar is helemaal niks mis mee, want voor mij een ideale afsluiter van een gezellige avond met vrienden.
Otium
Ajuinlei 16
9000 Gent
The post Otium: Italiaanse keuken die teruggrijpt naar de basis appeared first on Mijn Stad.